Vlaamse gemeenten willen een grotere rol in het toekennen en controleren van vergunde kansspelbedrijven. Gemeenten hebben al een rol. Op papier zelfs een grote rol, maar in de praktijk spelen er allerlei zaken waardoor de rol van de gemeente beperkt blijft.
Vlaamse gemeenten klagen dat adviezen van de gemeente niet worden opgevolgd, dat men kansspelbedrijven amper kan weigeren en dan er weinig controle is op de kansspelbedrijven. De Vlaamse gemeenten willen vooral meer controle op etablissementen met een vergunning klasse III en vergunning klasse IV. Dit zijn de café’s met kansspelen en wedkantoren.
De VVSG, de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten heeft daarom een memorandum opgesteld. In dit memorandum wordt gepleit voor een intensievere samenwerking met de Kansspelcommissie, meer controle en meer invloed voor de gemeente.
Wat willen de gemeenten precies?
Café’s mogen niet verworden tot verkapte speelhallen
Bingo-automaten, type Montana Deluxe, in een café.
Bingo-automaten en andere kansspelen vormen voor café’s een lucratieve bijverdienste. Er zijn zelfs café’s die vrijwel enkel omzet draaien op kansspelen en waar de drankomzet te verwaarlozen is. De VVSG wil af van dit soort verkapte speelhallen. Sommige café’s zijn namelijk creatief. Naast de maximaal twee kansspelautomaten met vergunning C, plaatsen ze ook nog andere kansspelautomaten waar geen vergunning voor nodig is. De gemeenten pleiten er nu voor om alle kansspeltoestellen vergunningsplichting te maken en het maximum aantal toestellen per café vast te stellen op 2. Hiervoor moet de wet op de kansspelen worden aangepast.
Lik-op-stuk-beleid moraliteit uitbaters
De Kansspelcommissie controleert bij aanvraag van een vergunning voor het plaatsen van kansspeltoestellen in een café of het aanvragen van een F2-vergunning de moraliteit van de aanvragers. Met een F2-vergunning mogen dagbladhandelaren weddenschappen aannemen namens een houder van een F1-vergunning. Men kan op deze manier agent worden van bijvoorbeeld Stanleybet of Betfirst.
De VVSG pleit er nu voor dat de uitbaters van etablissementen met kansspelen doorlopend worden gecontroleerd. De moraliteitscontrole zou niet alleen betrekking moeten hebben op inbreuken op de kansspelwetgeving, maar ook op inbreuken op andere wetgeving. Ook willen gemeenten de controle op inbreuken op de wet overnemen van de Kansspelcommissie. Er zijn zoveel café’s met kansspeltoestellen dat dit voor de Kansspelcommissie niet allemaal te controleren is.
De gemeenten willen nu dat ze zelf doorlopend moraliteitsonderzoeken kunnen verrichten naar de uitbaters van etablissementen met een vergunning voor kansspelen. In geval van niet langer voldoen aan de vereisten aan moraliteit door de uitbaters, moet de burgemeester de vergunning van het etablissement kunnen schorsen of intrekken. Om de controles zo efficiënt mogelijk te laten verlopen, willen de gemeenten deze controles combineren met de controles ten behoeve van de drankvergunning.
Uitbatings- en vestigingsvoorwaarden wedkantoren
Na het verstrekken van de F2-vergunning voor het aannemen van weddenschappen, houdt de rol van de gemeente op. Daar moet verandering in komen. De VVSG geeft aan dat gemeentes sowieso al controleren. Wedkantoren worden gecontroleerd op brandveiligheid, financiën en of er is voldaan aan de stedenbouwkundige voorwaarden.
Gemeenten willen ook een grotere rol in het bepalen waar wedkantoren zich mogen vestigen en vooral: waar ook niet. Op dit moment mag de gemeente waar het wedkantoor zich wil vestigen, advies geven. Dit advies is echter niet bindend.
Gemeenten willen vooral minder wedkantoren, maximaal 600. Op dit moment is er een maximum aantal van 1.000 vastgesteld. Er zijn overigens 700 actieve wedkantoren. Gemeenten willen ook een evenwichtige spreiding van wedkantoren over gemeenten en in de gemeente.
Kort gezegd willen gemeenten voor wedkantoren dezelfde voorwaarden kunnen opleggen als nu al gebeurt aan belwinkels en nachtwinkels. Zo kunnen er onder meer eisen gesteld worden aan sluitingsuren, maar ook aan de vestiging.
Schijn-dagbladhandelaren
Een ander probleem zijn de schijn-dagbladhandelaren. Dit zijn dagbladhandels die enkel
Sportweddenschappen vormen een forse inkomstenbron voor dagbladhandelaren.
zijn opgericht om sportweddenschappen aan te kunnen nemen. Er worden amper kranten of tijdschriften verkocht en minderjarigen hebben vrij toegang tot de zaak. De handelaren verdienen hun geld vooral met sportweddenschappen en de verkoop van sterke drank.
Enkele jaren geleden werd verlieslatende dagbladhandelaren de helpende hand toegestoken. Ze mochten een groot deel van hun omzet halen uit drankverkoop en sportweddenschappen om hun verlies te compenseren. Deze oplossing heeft echter een groter probleem geschapen.
Op dagbladhandelaren met een F2-vergunning is amper controle, terwijl men wel rechtstreeks de concurrentie aan kan gaan met de wedkantoren. Gemeenten willen meer mogelijkheden om hier wat aan te doen: de regels die voor wedkantoren gelden, moeten ook gaan gelden voor deze dagbladhandelaren. Ook willen de gemeenten dat ze schijn-dagbladhandelaren die amper kranten en tijdschriften verkopen, aan kunnen pakken. Bijvoorbeeld door het schorsen van de kansspelvergunning.
Handhaving middels GAS-boetes
De VVSG wil dat gemeenten harder op kunnen treden tegen café’s met kansspelen in geval van problemen. In geval van sociale fraude, handel in drugs of inbreuken op de kansspelwet, willen gemeenten voortaan de kansspelvergunning kunnen schorsen. Het idee hierachter is dat op deze manier het vermogensvoordeel voor de fraudeur(s) ingeperkt wordt.
De gemeenten willen ook de mogelijkheid krijgen om GAS-boetes op te leggen. Bijvoorbeeld als de kansspelwet wordt overtreden door een café met kansspelen. Op deze manier hopen de gemeenten korter op de bal te kunnen spelen.
Wurgcontracten horeca met kansspelexploitanten
Gemeenten maken zich ook zorgen om de contracten die uitbaters van café’s afsluiten met kansspelexploitanten. Vaak is de kansspelexploitanten de hoofdverhuurder van het café. Dit zorgt ervoor dat het huren van het café en contracten voor de kansspelautomaten vaak onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden.
Overnemers van het café, al dan niet na een faillissement, zijn zo verplicht om de lopende contracten over te nemen. Vaak gaat dit gepaard met leningen of investeringen door kansspelexploitanten. Deze leningen en investeringen moeten dan weer terugbetaald worden met de winst die wordt behaald met de kansspeltoestellen.
De VVSG wil onderzoek naar hoe hier iets tegen gedaan kan worden. Het werkt namelijk in de hand dat er café’s zijn die in feite niet rendabel zijn, maar enkel overleven door de inkomsten uit kansspelen.